De verbindingsaderen tussen de diepe aderen in uw been en de oppervlakkige aderen worden perforanten genoemd. 1 op de 5 mensen die lekkende kleppen in hun beenaderen hebben, hebben deze in één of meerdere perforanten. Oppervlakkige aderen die op deze perforanten zijn aangesloten krijgen bij het aanspannen van de kuitspieren te maken met een toevoer van aderlijk bloed onder hoge druk. Hierdoor verwijden deze oppervlakkige aderen en ontstaan er spataderen.
De druk in de haarvaten wordt ook abnormaal hoog bij lekkende perforanten. Een gevolg hiervan kan zijn dat uw huid plaatselijk gaat verkleuren, verharden of dat u last krijgt van eczeem.
Hoe ziet de behandeling eruit?
Voor de behandeling start, wordt met behulp van een echoscopisch onderzoek gekeken waar de perforans precies loopt, vervolgens wordt deze afgetekend. U krijgt (in de meeste gevallen) een plaatselijke verdoving waarna een kleine snee gemaakt wordt (1 à 2 centimeter) in de huid. De lekkende perforans wordt doorgeknipt en een stuk van 1 à 2 cm, wat in verbinding staat met de oppervlakkige ader, wordt verwijderd.
Door deze behandeling stopt de abnormale aanvoer van aderlijk bloed naar de spataderen. In ongeveer 50% van de gevallen verdwijnen de spataderen binnen 6 weken na deze ingreep. Wanneer dit niet het geval is en na deze periode de spataderen nog steeds aanwezig zijn dan kunnen ze succesvol worden behandeld met sclerocompressie
De ingreep kan per behandelcentrum enigszins verschillen. Laat u voorafgaand aan de behandeling goed informeren over de behandeling zelf en de nazorg en volg daarom de adviezen op die de behandelend arts u heeft gegeven.
Wat zijn de risico’s van deze behandeling?
Wanneer u zich na de ingreep houdt aan 24 uur rust, zijn er niet veel complicaties te verwachten. Houdt u zich de eerste 24 uur niet aan de voorgeschreven rust, dan kunt u te maken krijgen met nabloedingen, zwelling van het wondgebied, pijn en een rood tot blauw verkleurende huid.
Door een behandeling aan de perforanten aan de binnenkant en/of aan de buitenkant van het onderbeen kan soms een gevoelszenuw in de huid worden geraakt. Hierdoor kan neuropathie ontstaan in uw voet, enkel en/of het onderbeen. Dit betekent dat uw huid op de genoemde plaatsen erg pijnlijk kan zijn bij aanraking. De kans hierop is minder dan 5%, dus erg klein.